درباره بابک ریاحی پور
علاقمندان موسیقی پاپ و راک ایران با نام بابک ریاحی‌پور آشنا هستند و بارها شاهد هنرنمایی وی در کنسرت‌های بزرگان موسیقی پاپ از قبیل فرمان فتحعلیان، علیرضا عصار ، خشایار اعتمادی ، مجید انتظامی ، محمد اصفهانی و گروه های اوهام و آویژه و بوده‌اند و بارها صدای گیتار بیس او را در آلبوم‌های مختلف شنیده‌اند.خبرنگار آهنگ سرا علیرضا ایرانی نژاد گزارش ویژه ای تهیه کرده درباره کنسرت اخیر بابک ریاحی پور و مصاحبه با این نوازنده جوان که علیرغم توانمندیهای خود در آلبوم‌ها و کنسرت‌های متعدد هنوز ناشناخته مانده بود...تا اینکه بابک امینی بهمراه فائقه آتشین "گوگوش" در رأس گروهی که این هنرمند نیز در آن عضویت داشت از کشور خارج و کنسرت‌هایی را در کانادا و چندمین کشور دیگر اجرا کرد...
به بهانه سومین کنسرت گروه بابک ریاحی پور
کشتی واقع‌گرایی و منطق ما را همواره صخره‌‌هایی از جنس هیاهو تهدید می‌کند
هستند نوازندگانی که بسیار باتکنیک هستند و در سنین جوانی بسر می‌برند اما شناخته نشده‌اند
سال‌ها از مرگ نوریک هاکوپیان ملقب به (نونو) که بحق باید اور را اسطوره نوازندگی گیتار باس در زمان خود نامید، می‌گذرد.
نوازنده‌ای که با مرگ خود، خلاء وجود یک نوازده تمام عیار را سالیان سال به موسیقی این مرز و بوم تحمیل کرد.
اما سال‌ها بعد، تولید آلبوم "جوانه‌ها" ساخته بهزاد میرخانی، آلبوم "مقیم" ساخته فرمان فتحعلیان و چندین و چند آلبوم موفق دیگر نویدبخش ظهور نوازنده‌ای تمام عیار در گیتار باس برای موسیقی ما بود. نوازنده‌ای که از همان ابتدای عرض اندام خود ثابت کرد که دارای توانایی‌هایست که بزودی او را در سطح موسیقی کشور به جایگاهی رفیع رهنمون خواهد ساخت و می‌توان امیدوار بود که این نوازنده بتواند خلاء کهنه پس از مرگ نونو را بخوبی پرکند.
متأسفانه در کشورما هنرمندان جهت معرفی شدن، شناخته شدن ونهایتاً شکوفایی به ابزارهایی جدای از توانایی نیازمندند. نوازنده جوان ما نیز علیرغم توانمندیهای خود در آلبوم‌ها و کنسرت‌های متعدد هنوز ناشناخته مانده بود. تا اینکه بابک امینی بهمراه فائقه آتشین "گوگوش" در رأس گروهی که این هنرمند نیز در آن عضویت داشت از کشور خارج و کنسرت‌هایی را در کانادا و چندمین کشور دیگر اجرا کرد.
رسیدن اخبار این کنسرت‌ها به ایران بود که نام بابک ریاحی‌پور را به عنوان نوازنده گیتار باس برسر زبان‌ها انداخت. هر چند کاری که بابک به عنوان نوازنده درآلبوم‌هایی مانند جوانه‌ها و مقیم ارایه کرده بود به اعتقاد من بسیار ارزشمند‌تر از آن چیزی بود که به عنوان نوازنده در آن کنسرت‌ها از خود به نمایش گذارد.
اما چه می‌توان کرد. کشتی واقع‌گرایی و منطق ما را همواره صخره‌‌هایی از جنس هیاهو تهدید می‌کند.
و اکنون پس از سال‌ها می‌توان با نگاهی اجمالی به پرونده کاری این نوازنده که اکنون در عرصه آهنگسازی نیز حرفهای بسیاری را برای گفتن دارد، ادعا کرد که او جایگزینی کاملاً مناسب برای (نونو) است. علاقمندان موسیقی پاپ و راک ایران دیگر کاملاً با نام بابک ریاحی‌پور آشنایی دارند. و بارها و بارها شاهد هنرنمایی وی در کنسرت‌های بزرگانی موسیقی پاپ از قبیل فرمان فتحعلیان، علیرضا عصار، خشایار اعتمادی، مجید انتظامی (سمفونی ایثار) و (گروه اوهام و گروه آویژه که بابک عضو آنها بود) و محمد اصفهانی بوده‌اند و بارها صدای ساز وی را در آلبوم‌های مختلف شنیده‌اند.
بابک در طول این سال‌ها شاگران زیادی را که اکنون درزمره نوازندگان توانای ایران هستند نیز آموزش داده که پرداختن به آنها در مجال این مقال نمی‌گنجد.
بابک ریاحی‌پور پس از همکاری با آهنگسازان و خوانندگان و همراهی آنها در کنسرت‌های متعدد و ضبط آلبوم‌های زیاد نهایتاً در سال 1382 اولین کنسرت اختصاصی خود را با همکاری نوریک میساکیان(نوازنده گیتار الکتریک) و رامین بهنا (کیبورد)، آرا سرکیسیان (درامز) و حامد طاهری (گیتار باس 2) در آمفی‌تأتر بیمارستان میلاد اجرا کرد. که در این کنسرت حاضرین شاهد اجرای آثاری از آلبوم آزمون و خطا (اولین آلبوم بابک ریاحی‌پور )و قطعاتی از نوریک میساکیان بودند. 
چند سال بعد در زمستان سال 1386 بابک ریاحی‌پور دومین کنسرت خود را در کاخ نیاوران بروی صحنه برد که نسبت به کنسرت اول خود با تغییرات زیادی چه از لحاظ تنظیم آثار و چه از نظر نوازندگان همراه بود. در این کنسرت بغیر از رامین بهنا (نوازنده کیبورد) تمامی نوازندگان کنسرت سال 1382 جای خورد را به نوازندگان جوان و نه چندان نام آشنا داده بودند. در این کنسرت، صفا درمان (نوازنده گیتار الکتریک) و فرزاد قیصری‌پور (نوازنده درامز) بابک ریاحی‌پور را همراهی می‌کردند در این کنسرت نیز قطعاتی از آلبوم آزمون و خطا و چند قطعه جدید از ساخته‌های بابک اجرا شد.
آخرین کنسرت گروه بابک ریاحی‌پور تنها با فاصله چند ماه در 19 و 20 اردیبهشت ماه 1387 در تالار فارابی دانشگاه هنر تهران در طی سه اجرا، تقدیم علاقمندان موسیقی بابک ریاحی‌پور گردید. این کنسرت به نسبت کنسرت زمستان 1386 تنها با یک تغییر در گروه نوازندگان همراه بود. در کنسرت اردیبهشت‌ماه رامین بهنا جای خود را به بهرنگ بهادر زاده جوان و خوش صدا داد. خاطر نشان می‌سازد در این کنسرت برخی از قطعات همراه با وکال اجرا شد. هماهنگونه که در آلبوم آزمون و خطا نیز چنین بود. (دوکال آلبوم آزمون و خطا توسط هومن جاوید اجرا شده بود) شاید برای بسیاری از کسانی که کارهای بابک ریاحی‌پور را دنبال می‌کنند این تغییرات دائم در اعضا جای سؤال داشته باشد همانگونه که برای نگارنده این مطب نیز چنین بوده است.
بابک پاسخ این سؤالات را این گونه می‌دهد:
خیلی‌ها از من می‌پرسند با توجه به اینکه من با نوازنده‌های با تجربه و با تکنیک زیادی کار کردم چرا سراغ جوان‌هایی رفتم که تکنیک و تجربه پایین‌ترین دارند؟ اصولاً با این نوع نگرش مخالفم و معتقدم از هر نوازنده باتکنیکی، با تکنیک‌تر پیدا می‌شود. اما باید شناخته شود. یعنی هستند نوازندگانی که بسیار باتکنیک هستند و در سنین جوانی بسر می‌برند اما شناخته نشده‌اند و اینکه تکنیک حد و مرز ندارد و اگر نوازنده بتواند از عهده اجرای قطعات من بر بیاید. برای من کافیست. بابک در ادامه صحبت‌هایش اضافه کرد:
متاسفانه اغلب نوازنده‌های با تجربه ما درگیری‌هایی از جنس امرار معاش دارند و ترجیح می‌دهند کارهایی را قبول کنند که نوعی امنیت مالی را برایشان بدنبال داشته باشد، کارهایی شاید ساده‌تر اما با درآمد بیشتر که این امر نوعی بی‌انگیزگی را برایشان به همراه دارد. اما جوان‌هایی از جنس فرزاد و صفا و بهرنگ بمب انگیزه و انرژی هستند. من از کار کردن با آنها لذت می‌برم. این نوازنده پرتجربه و صاحب نام معتقد است که در بین اعضای گروهش نوعی همدلی و صمیمیت موج می‌زند و از طرفی رابطه اخلاقی حرفهای بسیار زیبایی بین اعضاء گروهش ایجاد شده که انرژی مثبت زیادی را برای گروه به همراه دارد.
نوع نگاه بابک به نوازنده گیتار الکتریک گروهش که صفا درمان نام دارد و تعریف و تمجیدهای بابک از او مرا به این نتیجه رساند که بگویم:
صفا، درمان درد بی‌انگیزگی نوازندگانی است که بابک از آن رنج می‌برند.
بابک در مورد صفا معتقد است:
که صفا بهترین گیتاریستی است که در حال حاضر می‌توانم با وی کار کنم
بابک نظر مشابهی نیز در مورد سایر اعضای گروه خود دارد.
او بهرنگ بهاردزاده نوازنده‌ای جوان اما توانمند می‌داند که قادر است خواسته‌های بابک را در زمان اجرای قطعاتش بخوبی برآورده کند و از نظر تکنیک و صدا هم در مقامی است که بقول معروف برای گروه کم نمی‌گذارد و در مورد فرزاد قیصری‌پور هم همین مقدار بس که بابک در کنسرت با وی همکاری داشته و قصد تعویض هم ندارد.
و در آخر کنسرت آخر گروه بابک ریاحی‌پور را می‌توان این گونه توصیف کرد.
1) تنظیم تمامی قطعات این برنامه کار مشترکی بود که توسط اعضای گروه به انجام رسید.
آثار اجرا شده در این برنامه رنگ و بویی متفاوت‌تر از آنچه در اجراهای قبل شنیده بودیم داشت "مدرن تر و جوان پسندتر"
2) برخلاف اکثر کنسرت‌هایی از این دست شاهد بداهه نواری و اجراهای سلو آنگونه که با معرفی نوازنده لحظاتی شاهد هنرنمایی انفرادی هنرمند باشیم نبودیم."فرد گریز و جمع گرا تر"
3) از قطعات تکخال، عرش، نیمه تاریک من در هر سه اجرا بیشترین استقبال از سوی حاضرین صورت گرفت. و این بدین معناست که علاقمندان بابک به گواهی سه شب اجرا، آثاری را می‌پسندند که دارای خصوصیات زیر باشد.
"دارای ریتم تند تر، رنگ‌بندی و کنتراست بالاتر، سنگین و فلزی‌تر"
آهنگ سرا/ علیرضا ایرانی نژاد
