سرانجام پس از اتفاقات خبری که پیرامون این کنسرت شکل گرفته بود و انگار از رفتاری برنامهریزی شده حکایت داشت ، از جمله حضور محمدرضا لطفی در رادیو و تلویزیون پس از نزدیک به سه دهه، سه گروه تحت سرپرستی نوازنده و آهنگساز بنام موسیقی سنتی ایران با عنوان "گروه بازسازی شیدا" در ساعت حدود 20:40 پنجشنبه، برنامهی خود را آغاز کردند. در آغاز با نوازندگی امیرحسن شریفی (تار)، ماهیار تمسکنی (سنتور)، آرش غفاری (تار)، رضا پرویززاده (کمانچه)، هوشمند عبادی (نی) و احمد مستنبط (تنبک) و خوانندگی امیر اثنیعشری، کنسرت "ابوعطا" را با پیشدرآمد درویشخان بهمدت حدود نیم ساعت اجرا کردند. حال و هوای این بخش، کاملا یادآور موسیقی دورهی قاجار بود که نوع خوانندگی خاص و ظاهرا دشواری را بههمراه داشت؛ تا جاییکه لطفی که بازسازی قطعات را برعهده داشته و با ساز سهتار و نیز مواقعی کمانچه در کنار گروه حضور داشت، در بروشور برنامه، از تلاش زیاد خوانندهی 24 سالهی آن در بازسازی آوازها و تصنیفها، تشکر کرده بود. اما در بخش دوم، گروه بانوان شیدا بودند که بلافاصله بر روی سن حضور یافتند و درحالیکه چشم به اشارههای لطفی داشتند، کار خود را آغاز کردند. لطفی با حضور خود که گاهی با کشیدن آرشهای بر روی ساز کمانچه همراه بود، به گروهش اعتماد به نفس اجرای برنامه را اعطا میکرد؛ چرا که بویژه در دونوازی و بعضا تکنوازیهای گروه، اضطراب برخی از اعضای آن نمایان بود . اما در هر صورت، کنسرت ماهور گروه بانوان با آهنگسازی محمدرضا لطفی و خوانندگی علیرضا شاهمحمدی و نیز نوازندگی دوازده خانم با پیشدرآمد، دونوازی تار [بهاره فیاضی - ساناز ستارزاده]، ساز و آواز [تار و کمانچه، شعر: سعدی]، چهارمضراب همراه با آواز، فیلی [تکنوازی سنتور نسترن هاشمی]، قطعه فیلی [با آواز از پیش ساختهشده از محمدرضا لطفی، شعر: حافظ]، ساز و آواز [تکنوازی تنبک و سهتار، شعر: کمال خجندی]، فرود، تصنیف آن دلبر من [شعر: مولانا] و رنگ، بهاجرا گذارده شد. پس از تنفس 45 دقیقه ای، اجرای گروه اصلی کنسرت در ساعت ساعت 23 آغاز شد. گروه همنوازان شیدا با نوازندگی فرخمظهری (تار ابریشم)، حمید سکوتی (سهتار ابریشم)، حمید خبازی (تار)، پویان بیگلر (تار)، مازیار شاهی (تار)، روزبه اسدیان (کمانچه)، آرش کامور(کمانچه)، حمیدرضا خلعتبری (کمانچه)، فرهاد زالی (نی)، هوشمند عبادی (نی) ، هادی آذرپیرا (عود)، آریا محافظ (سنتور)، احمد مستنبط (تمبک)، شهریار فامیلنظری(دف) و عیسی شکری (دایره)، خوانندگی محمد معتمدی و آهنگسازی محمدرضا لطفی، با پیشدرآمد دشتی [تکنوازی تار لطفی و نی]، چهارمضراب، ساز و آواز [سنتور و کمانچه، شعر: حافظ]، قطعه اوج [بههمراه آواز، شعر: مولانا]، ساز و آواز [تار و نی، شعر: حافظ]، تصنیف «ایران، وطنم» [با شعر محمدرضا لطفی]، ساز و آواز دوبیتیخوانی با نی، اشعار: باباطاهر، تصنیف «مژده بده» [شعر: ه.ا.سایه] و رنگ، بهمدت حدود یک ساعت اجرا شد. نکتهی قابل توجه انتخاب شعرها بود که برخلاف انتخابهای برخی دیگر از گروهها از نوعی اعتراض درونی حکایت نداشت و ازسوی دیگر، در شعری که خود لطفی برای تصنیفش تنظیم کرده بود، باز حال و هوای وطن و وطندوستی حضور داشت.
تهران/خبرگزاری ایسنا
عارف
دوشنبه 30 اردیبهشتماه سال 1387 ساعت 12:16 ب.ظ
زیبا بود اما کوتاه.به روز تر باش.
سلام